Toen ik na mijn zwangerschapsverlof weer aan het werk ging, maakte ik me zorgen over hoe mijn kinderen het zonder mij zouden redden. Mijn man en ik zochten lang naar de juiste oppas voor Lili en Liam en uiteindelijk vonden we Janice. Ze was niet alleen zorgzaam en attent, maar ze bouwde ook meteen een band op met de kinderen. Mijn man en ik hadden het gevoel dat we haar volledig konden vertrouwen.
Janice is een echte aanwinst voor ons gezin. Ze zorgde niet alleen voor de kinderen, maar hield ook het huis op orde. Elke dag terwijl ik aan het werk was, stuurde ze me berichtjes en foto’s om me ervan te verzekeren dat het goed ging met de kinderen.
Maar op een dag kwam Lili, mijn oudste dochter, naar me toe met een ietwat vreemde uitdrukking op haar gezicht.
“Mam, weet je, als Janice je kamer binnenkomt, hoor ik soms vreemde geluiden…”
Ik bleef staan en voelde me ongemakkelijk. Mijn hart begon sneller te kloppen. Ik besloot dat ik het moest uitleggen, maar ik wilde mijn dochter niet ongerust maken. Ik wenste haar welterusten en beloofde dat ik het later zou afhandelen.
De volgende dag besloot ik vroeg naar huis te gaan om te kijken wat er aan de hand was. Mijn hart bonkte toen ik de trap opliep en naar mijn slaapkamer liep.
Toen ik binnenkwam, zag ik Janice op de grond zitten, tussen mijn oude jurken. Ze zat enthousiast achter de naaimachine te naaien en er lagen verschillende aangepaste kledingstukken naast haar.
“Hallo,” zei ik terwijl ik in de deuropening stond. “Wat ben je aan het doen?”
Janice draaide zich snel om en voelde zich een beetje beschaamd.
“Ik zag dat je die jurken wilde weggooien en ik dacht dat ik ze een make-over kon geven. Ik hou van naaien en dacht dat deze dingen misschien nuttig zouden kunnen zijn. Ik hoop dat je ze leuk vindt.”
Ik voelde mij opgelucht. Eigenlijk wilde ik deze oude spullen al een tijdje weggooien, maar Janice gaf ze een nieuw leven. Ze heeft niet alleen een aantal van mijn kleren geüpdatet, maar ze ook stijlvol en modern gemaakt. Het was zo onverwacht en leuk!
Een paar dagen later bracht ze mij de vernieuwde jurken en ik was er heel blij mee. Deze kledingstukken zagen eruit alsof ze rechtstreeks uit een trendy boetiek kwamen! Ik heb een van de jurken gepast en hij zat perfect.
Toen ik de gerenoveerde kleding aan mijn man liet zien, was hij verbaasd en zei:
“Je ziet er geweldig uit! Waar heb je het gekocht?”
Ik glimlachte en antwoordde:
“Het is Janice. Ze heeft mijn oude spullen hergebruikt.”
Haar man was zo onder de indruk van haar talent dat hij aanbood haar te helpen met andere oude dingen. We beseften allebei dat Janice niet zomaar een oppas was, maar iemand met een groot hart die echt om ons gaf.
Als ik terugkijk, besef ik dat Janice niet alleen een geweldige oppas voor de kinderen was, maar ook een echte vriendin voor ons gezin. Haar aandacht voor details en zorg voor ons zijn een belangrijk onderdeel van ons leven geworden. En daar ben ik haar dankbaar voor. Omdat het soms juist de meest onverwachte gebaren zijn die de grootste vreugde brengen.
