Achttien jaar lang bleef het landhuis van Irina leeg, verwaarloosd en vergeten. Toen ze overwoog om het pand te verkopen, was ze teleurgesteld door de biedingen die amper $ 1.500 bedroegen. Daarom besloot ze de situatie opnieuw te evalueren. Toen ze de slechte staat van de vloer ontdekten, begonnen Irina en haar man aan een restauratieproject. Nadat ze de transformerende resultaten zagen, besloten ze door te gaan met het renovatieproject.
Bij het bespreken van de manier waarop het interieur nieuw leven ingeblazen kan worden, pleitte Irina voor de traditionele manier van werken met gipsplaat en behang. Haar man gaf echter de voorkeur aan een meer opvallende aanpak, waardoor het gezin koos voor de tijdloze charme van de Provençaalse stijl.
Ze omarmden deze esthetiek en decoreerden de muren met imitatiehout dat zorgvuldig werd beschilderd om een rustieke charme uit te stralen.
Rotanstoelen, wit meubilair, delicaat ijzerwerk en speelse rotanaccenten brachten leven in de ruimte.
Om de essentie van hun verblijf te behouden, lieten ze hun oude bank renoveren en besloten ze de kachel te integreren in de gastvrije sfeer door deze te decoreren met hittebestendige tegels.
Gedreven door hun gedeelde passie voor ruimtelijke organisatie, breidden Irina en haar man hun visie uit met een nieuwe badkamer en een grotere bovenverdieping, die werd uitgerust met een langverwachte kleedkamer.
Met elke renovatie werd het landhuis omgetoverd tot een geliefd thuis dat getuigt van toewijding en liefde.
En terwijl ze goed voor hun huis en de omgeving blijven zorgen, gaat de transformatie verder, met eindeloze mogelijkheden voor hun toevluchtsoord.
