Toen boer Ben ontdekte dat zijn merrie drachtig was, werd hij overweldigd door vreugde. Het was het vooruitzicht om nog een paard aan zijn stal toe te voegen, een kans die zijn fortuin potentieel zou kunnen vergroten, vooral als het ongeboren veulen van goede afkomst was. Na maanden wachten naderde het grote moment. De buik van de merrie was zwaar en de tekenen van geboorte waren duidelijk.
Maar ondanks haar formaat leek de merrie te weigeren te bevallen. Bezorgd besloot Ben naar de plaatselijke dierenarts te gaan voor een echo. Toen de dierenarts de beelden bekeek, waarschuwde hij onmiddellijk de autoriteiten. Waarom is de merrie niet bevallen? En wat had Ben verkeerd gedaan? Het antwoord op dit interessante mysterie zou spoedig onthuld worden. In dit kleine stadje waar iedereen elkaar kende, was zelfs de kleinste politie-interventie een opmerkelijke gebeurtenis. De politie had vaak weinig te maken met lage criminaliteitscijfers. Deze interventie was dus een zeldzame kans om je nuttig te voelen. Toen de autoriteiten eindelijk arriveerden, hielpen ze de dierenarts het enorme, bijna slappe paard te helpen. Maar haar bezoek was niet alleen om de dierenarts te helpen; ze hadden ook vragen voor Ben. ‘We moeten u meenemen, meneer. Dit is cruciaal”, zeiden ze tegen Ben, waardoor hij geschokt achterbleef. Het enige wat hij had gedaan was om hulp vragen voor zijn merrie, die op het punt stond te bevallen.
Waar was hij ten onrechte bij betrokken? De geboorte van een paard zou een relatief eenvoudig proces moeten zijn.
Paarden bevallen vaak zonder hulp, en de veulens kunnen meestal kort na de geboorte staan en galopperen. Ben was zich terdege bewust van het gemak van dit proces.
Toen hem werd gevraagd naar zijn eigen geschiedenis en de merrie die hij sinds zijn tienerjaren in zijn bezit had, beantwoordde Ben alle vragen. Maar hij was verrast toen hij de verbazing uit de operatiekamer hoorde. “Ik kan het niet geloven!” riep de dierenarts uit.
Wat had hij in de merrie gevonden dat zo’n reactie veroorzaakte? Wat was het geheim dat iedereen sprakeloos maakte? De dierenarts had berekend dat het gemiddelde bevruchtingspercentage, zelfs bij kunstmatige inseminatie, rond de 60% lag.
Het was een hele prestatie om een merrie te insemineren met een slagingspercentage van 90%. Door aan dit quotum te voldoen, had Ben al veel meer dan verwacht aan dierenartsrekeningen uitgegeven. De moeilijkheid bij het insemineren van een merrie maakte de situatie voor Ben extreem stressvol.
