Ze zeggen dat het gemakkelijker is om vrienden te vergeven dan vijanden. Rita en ik waren al vrienden sinds school. Toen begon ik toevallig met haar vriend te daten. Het gebeurde zo… Liefje, je weet hoe het is… Het hart heeft geen controle!
En zo brak de trouwdag aan. Witte jurk, geheel van kant. Tafel gedekt. Bewegende toastjes. Bloemenslingers…
Tegenwoordig zingt iedereen karaoke. Op mijn bruiloft met Misha zong iedereen, niet alleen de uitgenodigde muzikanten. Ze zongen in koor, in duetten en natuurlijk alleen.
De restauranteigenaar nodigde een schoonmaker uit voor de bruiloft van een vriend. Maar toen de bruidegom haar zag, was hij stomverbaasd. Dit is waarom.
Het eerste lied – “Jij bent mijn moeder, jij bent mijn dochter” (uit het repertoire van Valeria en Anna Shulgina) – werd gezongen door mijn moeder en ik, aangezien mijn naam ook Valeria is en mijn moeder Anna heet, alleen dat de namen zijn omgedraaid.
Toen kwam Misha’s vader naar buiten. Hij is een soldaat. Hij zong een aangepaste versie van Agutins lied:
De tijd vliegt snel.
Mijn zoon heeft besloten te trouwen.
Wees dus voorzichtig,
Je bent nu getrouwd!
Na zijn vader nam Misha’s zusje de microfoon over. Met een roze jurk, een klokvormige rok en bloemetjes in haar krullen zag ze eruit als een engeltje. Hij bekende tegenover zijn broer dat hij hem altijd het voorbeeld heeft gegeven. Hij wenste ons geluk en beloofde altijd behulpzaam te zijn. Dit alles uiteraard in versvorm op muziek; het lied heeft ze zelf gecomponeerd. Hoe goed!
De restauranteigenaar nodigde een schoonmaker uit voor de bruiloft van een vriend. Maar toen de bruidegom haar zag, was hij stomverbaasd. Dit is waarom.
Daarna was het de beurt aan de gasten. De eerste was mijn vriendin Rita. Hij begon te zingen:
Vertel me, vertel me, kersenboom,
Omdat de liefde niet tot bloei is gekomen…
Rita zong alleen het eerste couplet. Hij zei dat:
We ontmoetten elkaar elke dag…
En ga nu verder.
Alles leek normaal… Maar om eerlijk te zijn, ik hou niet alleen van Misha, maar ook van Philip… Kirkorov, en vooral van dit nummer in zijn repertoire. Dus ik herinner me dat ze in het tweede couplet spraken over hoe ze “die dagen” samen doorbrachten. En een gebed, als een bron, om de woorden van liefde opnieuw te beleven, wees niet stil!
Ik zat met een stenen gezicht. Hoe moet ik reageren? Ik wierp een korte blik op mijn geliefde. Hij keek en luisterde geïnteresseerd. En ik werd steeds bozer. En dan was er nog die prachtige Rita-jurk, die onder meer perfect bij die rijpe kersen paste. En haar borsten in het decolleté – ze leken op twee kersen die op het punt stonden te vallen… En onder andere haar been was onbedekt en stak uit de spleet in haar lange rok…
De restauranteigenaar nodigde een schoonmaker uit voor de bruiloft van een vriend. Maar toen de bruidegom haar zag, was hij stomverbaasd. Dit is waarom.
Hihi… Ik schreef over kersen en er kwam een ander liedje in me op, uit het repertoire van Anna German:
En ze naaide een witte jurk,
Toen de tuinen bloeiden…
…Mooi en moedig stak ze de weg over,
Zijn liefde was als een vroege kers!”
Gelukkig zong Rita over kersen en niet over zoete kersen. Ook al zijn de thema’s vergelijkbaar…
Vertel me eens, was het juist om je zo te gedragen? Hij leek alles te hebben begrepen van dat “je kunt het hart niet regeren”… En dan was hun verhaal met Misha niet zo serieus of lang. Ze gingen samen uit, ze woonden niet samen… Toen kwamen we in dezelfde kring terecht… we zagen elkaar en… Dat was het!
De restauranteigenaar nodigde een schoonmaker uit voor de bruiloft van een vriend. Maar toen de bruidegom haar zag, was hij stomverbaasd. Dit is waarom.
Ik sprak hierover met Rita: wat te doen? Aan het begin. En ze zei tegen mij: “Nadat jullie elkaar hebben ontmoet, schrijft hij me bijna niet meer… Wat kan ik doen? Ik moet iemand anders zoeken!”
Maar het lijkt erop dat Rita nog niemand heeft gevonden. Hij had expres iemand op onze bruiloft kunnen uitnodigen. Waarom zijn eenzaamheid benadrukken?
Ik zat verdrietig. Toen dacht ik: waarom verdrietig worden? Is er iets gebeurd? Niets! Misha heeft mij verlaten? Nee! En ik hem? Geen van beide! Nu zijn we niet alleen verloofd, we zijn man en vrouw. En hoeveel exen zal ik nog tegenkomen?
En wat als het niet Rita was die zong, maar Petya, mijn ex-vriend? Ik stelde me voor… En ik voelde niets. Ik zou daar, net als Misha, met een prachtige glimlach hebben gestaan. Het is mijn feest! En niets zal mijn humeur verpesten! Echt?
