10 տարեկան տղայի բանաստեղծությունը, թե ինչպես է մայրն իրեն թողել մանկատանը։
Երբ առաջին անգամ կարդացի, շատ ազդվեցի ՝ շատերը երազում են երեխա ունենալու մասին, բայց չեն կարողանում ունենալ, շատերն էլ ունենում են, բայց իրենց երեխայի ճակատագիրը իրենց չի հետաքրքրում ՝ չգիտեմ ինչու՞ է այդպես։
Այսօր շատերը մայր կոչվելու իրավունք չունեն… թեև նրանք մարդասպան չեն, բայց շատերը իրենց երեխաններին դատապարտում են դանդաղ մահվան ՝ մանկան հոգու մահվան։
