Ik vertel u over mijn dochter Anna, die helaas niet meer begrijpt wat respect betekent. Ze zegt dat ik, omdat ik al 90 ben, maar beter naar een verzorgingshuis kan gaan, alsof ik een oud, nutteloos object ben. Maar daar ben ik nog niet klaar voor, ik heb nog steeds kracht en levenslust. Ik zei haar ronduit: “Als jij niet voor mij wilt zorgen, dan red ik het wel alleen. Ik heb de middelen en zal een verzorger inhuren die bij mij zal blijven.” Ik begreep dat ze hoopte mijn geld te krijgen, maar haar plan werkte niet. Nu maakt ze een scène omdat ik alleen maar een bron van inkomsten voor haar ben. Ze heeft me een hele maand niet gebeld of bezocht Ze zei ronduit dat ze geen contact meer met mij wilde totdat ik ‘besefte dat het tijd was voor een verzorgingshuis’. Stel je voor dat ik 90 jaar oud ben en maar één dochter heb. Ik heb me vaak afgevraagd waarom ik niet nog een kind heb, iemand die mij een beetje zorg en aandacht kan geven.
Maar op een dag besloot ik actie te ondernemen. Ik heb contact opgenomen met een advocaat om bescherming te regelen voor mijn spaargeld en eigendommen. Wij hebben alle formaliteiten geregeld, zodat mijn vermogen beschermd was en ik beslissingen kon nemen zonder angst voor inmenging van derden. Er gingen een paar weken voorbij en het werd stil in mijn huis, zonder de bezoeken van Anne. Maar deze stilte was aangenaam – ik genoot van het gezang van de vogels en van het gezelschap van mevrouw Thompson, die mij nu hielp in het huishouden. Mijn dagen werden bevredigender: ik las, verzorgde de tuin en, bovenal, ik had het gevoel dat iemand echt om mij gaf. Op een avond, terwijl ik aan het eten was, ging de telefoon. Het was Anna. Haar stem was zachter en kalmer geworden. “Mam, het spijt me. Nu begrijp ik hoe fout ik zat.
Ik zuchtte diep en antwoordde: “Anna, het is nooit te laat om je gedrag te veranderen. We kunnen opnieuw beginnen, maar vanaf nu zal alles anders zijn. Respect en liefde moeten op de eerste plaats komen.” Respect en liefde moeten op de eerste plaats komen.” Onze relatie is echt verbeterd Anna kwam steeds vaker langs en haar gedrag werd oprechter en respectvoller. Ze leerde mijn beslissingen te respecteren en werd zelfs bevriend met mevrouw Thompson. Ik denk dat deze ervaring een belangrijke les voor haar was.
Ze begreep dat liefde en zorg voor ouders niet in geld tot uiting komen, maar in oprechte aandacht en respect. Vandaag zit ik op het terras, drink thee en geniet van de zonsondergang. Ik ben er trots op dat ik ondanks mijn leeftijd mijn onafhankelijkheid heb kunnen behouden en nog steeds volgens mijn eigen regels leef. Anna en ik hebben een nieuwe manier van communiceren gevonden en de liefde en het respect zijn weer terug in ons huis. Deze ervaring heeft mij iets belangrijks geleerd: het is nooit te laat om op te komen voor je rechten en het respect te eisen dat je verdient. Bovendien heeft het mij herinnerd aan de ware betekenis van liefde en familie.
