Ik ben 44 jaar oud, heb drie kinderen en een baan. Ik ben voortdurend gestrest en druk. Elke dag na het werk moet ik koken, schoonmaken en huiswerk maken met de kinderen. Mijn moeder hielp mij toen mijn kinderen klein waren. Ze vond het heerlijk om tijd met hen door te brengen en gaf mij de gelegenheid om uit te rusten. Maar toen mijn jongste dochter 12 werd, stopte ze met mij te helpen.
Mijn moeder begon mij steeds vaker te bellen, ook al had ze mij kunnen helpen met de kinderen. In plaats daarvan praatte ze urenlang over triviale dingen en stoorde ze mij terwijl ik mijn huiswerk maakte.
Soms werden haar telefoontjes vervelend. Op een dag was ik zo uitgeput dat ik het niet kon laten om meteen naar haar toe te komen, toen ze vroeg of ik naar haar toe wilde komen.
— Mam, stop met mij elke dag te bellen! Ik werk de hele dag en ben daarnaast druk met de kinderen en het huishouden. Ik kan nu niet komen! — riep ik in de telefoon. — Bel me niet meer.
Ik heb opgehangen. Er gingen drie dagen voorbij. Mijn moeder belde niet meer, wat mij zorgen baarde. 😢
Die dag kon ik niet langer wachten en besloot ik zelf naar haar toe te gaan.
Toen ik bij haar huis aankwam, was de deur op slot. Ik klopte, maar niemand deed open. Ik voelde een innerlijke onrust en besloot de deur met mijn sleutel te openen.
Toen ik het huis binnenkwam, riep ik haar, maar er kwam geen antwoord. Ik liep naar de slaapkamer en bleef staan. Mijn moeder lag roerloos op bed. Eerst dacht ik dat ze gewoon sliep. Maar toen zag ik dat haar gezicht anders was: vredig, bijna levenloos.
– Mama? — fluisterde ik nauwelijks hoorbaar.
stilte. Ik liep bevend dichterbij en besefte dat ze er niet meer was.
Tranen rolden over mijn gezicht en ik liep naar de tafel. Er stond een doos met daarin een nieuwe telefoon.
“Misschien heeft ze het voor mij gekocht”, dacht ik. Misschien had ze me twee dagen daarvoor gebeld om erover te praten en te vertellen dat ze een cadeau had gekocht. Maar ik herkende het niet.
Waarom ben ik niet eerder gekomen? Waarom heb ik hun verzoeken niet gehoord? Waarom was ik altijd zo druk dat ik geen tijd voor haar had?
Het was al te laat.
