Vandaag nodigde mijn toekomstige verloofde me uit bij hem thuis om kennis te maken met zijn ouders, maar onderweg kwam ik een realiteit tegen die zelfs ik niet kon geloven. 😱
Vanmorgen belde mijn vriend me en zei dat zijn ouders me wilden ontmoeten, en hij vroeg me om om 17:00 bij hen thuis te zijn. Ik verliet het huis, ging naar de schoonheidssalon en kocht daarna make-up, zodat mijn look perfect zou zijn voor de ontmoeting.
Rond 14:00 belde mijn vriend opnieuw en zei:
— Ben je niet vergeten dat we over een paar uur mijn ouders moeten ontmoeten?
— Nee, — antwoordde ik, legde de telefoon neer en bleef mijn look perfectioneren.
Toen er nog maar één uur over was tot de ontmoeting, belde ik een taxi en ging naar hun huis.
Onderweg vroeg ik de chauffeur om te stoppen bij een winkel, zodat ik een cadeau kon uitkiezen voor zijn ouders bij onze eerste ontmoeting.
Ik ging de supermarkt binnen, koos een cadeau en liep naar de kassa om te betalen, maar zag een enorme rij. Toen ik op de klok keek, realiseerde ik me dat ik misschien te laat zou komen — het was 16:45, en er waren nog maximaal 15 minuten tot de afspraak.
Er ontstonden twee opties in mijn hoofd: het cadeau achterlaten en zonder gaan, of in de rij blijven wachten en het risico lopen te laat te komen.
Ik koos voor de tweede optie en begon te wachten.
Toen de rij bijna bij mij was, stond er een oudere vrouw voor me die niet genoeg geld had: haar aankoop kostte 150 dollar en ze had slechts 80. De vrouw vroeg of ze even kon wachten terwijl ze het ontbrekende bedrag zocht.
Ik keek naar de andere rijen en realiseerde me dat er geen tijd meer was — ik was al aan het laatkomen. Ik liep naar de vrouw en zei:
— Sorry mevrouw, mag ik voor u betalen? Ik moet dringend weg.
De vrouw werd boos en we begonnen te discussiëren, waardoor de beveiliging aandacht trok.
Uiteindelijk betaalde ik haar aankoop en liep met mijn cadeau door de kassa, haastend naar het huis van mijn vriend — het was al 10 minuten later dan de afgesproken tijd.
Toen ik aankwam, verwelkomde hij me bij de deur en leidde me naar de woonkamer. 😨😨
— Maak kennis, dit is mijn vader, — zei mijn vriend. Ik stelde me voor, overhandigde het cadeau en ging zitten.
— Mijn moeder zal zich zo bij ons voegen, — voegde hij toe.
Vijf minuten later ging de deurbel. Mijn vriend opende de deur en zijn moeder kwam samen met hem binnen.
— Maak kennis, lieverd, dit is mijn moeder, — zei hij.
Ik draaide me om en zag zijn moeder — en ik was compleet in shock, kon mijn ogen niet geloven.
Het vervolg kun je in de eerste reactie lezen. 👇👇👇
— Misschien kennen we elkaar al, — fluisterde ze met een lichte glimlach.
De woonkamer leek even stil te staan. Mijn vriend pakte mijn hand onder de tafel, alsof hij waarschuwde voor een mogelijke storm.
En ik realiseerde me: wat er in de winkel gebeurde, was helemaal geen toeval, maar het begin dat onze ontmoeting volledig zou veranderen.
Ja, dat was die vrouw waarmee ik ruzie had gehad in de winkel, hoewel ik haar toen niet herkende.
Maar nu realiseerden we ons allebei dit snel en vergaten het kleine misverstand. Onze avond ging verder in een warme en prettige sfeer, met alleen maar mooie indrukken.
