Steves beste jeugdvriendin, Catherine, vroeg hem om op haar grootmoeder te passen omdat haar familie ging verhuizen. Hij deed het met plezier, zelfs toen hij ouder werd. Maar jaren later, na terugkomst van een zakenreis, gebeurde er iets ongelooflijks.
“Cath! Wat is er aan de hand? “Waarom huil je?” vroeg Steve aan zijn beste vriendin Catherine, toen hij haar huilend op haar veranda zag zitten, met haar knieรซn tegen haar borst gedrukt.
“We gaan!” ยป Ze huilde om Steve en hij was geschokt toen hij haar zo zag. Ze waren 13 jaar oud, woonden in Newport, Rhode Island en waren nog nooit een dag uit elkaar geweest.
“Maak je geen zorgen!” “Ik stuur je elke dag een e-mail en kom je bezoeken,” zei Steve, in de hoop zijn vriend op te vrolijken, maar Catherine schudde haar hoofd. “Marie-Sue!” Marie-Sue! Waar ben je? riep hij wanhopig… Hij rende naar zijn kamer, maar er was geen bed, geen meubels, niets. “Ik weet dat we dit vaak zullen doen.” “Daarom huil ik niet,” zei ze, terwijl ze aan het vocht in haar neus snoof. “Ik huil omdat we onze oma achterlaten.” “Maar waarom?” “Kan ze niet met je meekomen?” vroeg hij verbaasd. De grootmoeder van Catherine woonde een paar straten verderop en hij dacht dat het makkelijker zou zijn om met haar te reizen. Maar haar vriendin bleef haar hoofd schudden. “Ze wil haar huis niet uit. Ze houdt van haar huis. Ze zei dat ze te hard heeft gewerkt om op te geven. Ik heb zo lang voor haar gezorgd. Wat moet ik doen? Wie zal er op haar letten?” “Weet je wat? Ik zal voor haar zorgen. “Ik kan alles doen wat jij voor haar hebt gedaan,” bood Steve aan.
Catherine staarde hem aan door haar natte wimpers en snoof opnieuw. Ze vroeg: “Weet je het zeker?” ” ” Ja. Ik beloof het je, Cath. Je oma zal nooit alleen zijn! Hij ging bij zijn vriend zitten en zijn tranen hielden op met stromen. Jaren verstreken en Steve hield zich aan zijn belofte. Elke dag bezocht hij Catherines grootmoeder, Marie-Sue, die heel lief was. Hij had geen grootouders, dus het was een nieuwe ervaring voor hem. Ze bakte koekjes voor hem, kookte voor hem en vertelde hem spannende verhalen over haar leven. Zelfs toen hij een tiener was en nieuwe interesses had, zorgde hij altijd zonder te klagen voor de oude dame. Meestal had ze alleen hulp nodig bij willekeurige klusjes zoals boodschappen doen, gloeilampen vervangen en helpen in haar tuin. Steve maakte ze graag voor haar, en zijn familie nodigde hem vaak uit voor het avondeten, omdat zijn ouders ook van zijn gezelschap genoten.
Ondertussen smsโten en FaceTimeden Steve en Cath regelmatig. Oorspronkelijk waren ze van plan om naar dezelfde universiteit in Boston te gaan, waar Cath woonde, maar Steves familie kampte met financiรซle problemen. Zijn vader raakte zijn baan kwijt en kon geen nieuwe baan vinden, dus begon Steve hem te helpen met de rekeningen.
Hij bleef in Rhode Island en studeerde aan een plaatselijke hogeschool. Tegelijkertijd woonde hij bij zijn ouders om te helpen. Toen hij 22 was, verwoestte een kapotte pijp een deel van hun huis. De reparatie kostte duizenden dollars. Steve had wel wat geld gespaard, maar dat was niet genoeg met alle andere rekeningen en stijgende voedselkosten. Wat zijn problemen ook waren, hij bezocht Marie-Sue altijd zo vaak mogelijk, omdat zij naarmate de tijd verstreek steeds meer hulp nodig had.
De enige keer dat hij bij haar weg hoefde te zijn, was toen hem een โโcursus van twee weken in Boston werd aangeboden als onderdeel van een vereiste voor zijn promotie op het werk. Hoewel het een geweldige kans voor hem was, maakte hij zich zorgen om Marie-Sue. Haar moeder bood aan haar te helpen, maar uiteindelijk kreeg ze een baan met een minimumloon die het grootste deel van haar tijd in beslag nam.
