Ik zag dat mijn buurman, een man van weinig woorden en een fanatieke visser, lege plastic flessen was gaan inzamelen. Dag in dag uit waste hij ze zorgvuldig, stapelde ze op en sorteerde ze op grootte. Alle flessen waren hetzelfde, het zag er vreemd en zelfs een beetje mysterieus uit. Eerst dacht ik dat hij gewoon afval aan het ophalen was om te recyclen.

Maar op een dag, toen ik langs zijn perceel liep, zag ik iets ongewoons: midden in de tuin stond een bouwwerk van honderden flessen, stevig met elkaar verbonden. Het bleek dat hij een vlot aan het bouwen was… Een zelfgebouwd schip, geheel gemaakt van plastic flessen.

Op het eerste gezicht leek het idee mij waanzinnig: hoe kon zo’n constructie het gewicht van een volwassene dragen? Maar de buurman pakte de zaak verstandig aan. Hij bedacht een manier om de flessen te verstevigen: eerst liet hij ze afkoelen in de koelkast, daarna draaide hij er snel de doppen op en zette ze in de zon. Door de temperatuurverandering zette de lucht erin uit en werden de flessen flexibeler: ze bezweken niet onder de druk van het water. Vervolgens begon hij met het monteren van de constructie. Hij combineerde de flessen tot blokken van vier, waardoor er dichte vierkanten ontstonden. Alle noppen waren in één richting gericht, wat de stabiliteit van de basis garandeerde.

Hij maakte rijen van deze blokken en verbond ze met waterdichte tape. Vervolgens verbond hij de rijen tot één platform. Hij lette er vooral op dat de stekkers van de ene groep in de onderkant van de andere pasten. Dit maakte de constructie sterker. Om de randen te beschermen, heeft de buurman ze omwikkeld met ducttape. Het eerste exemplaar van het vlot was klaar: het bleek compact, maar zeer stabiel op het water.

Later moderniseerde hij zijn ontwerp: hij vergrootte het oppervlak, voegde er een plaat multiplex aan toe en voor een stevigere constructie bouwde hij een licht houten frame en verstevigde het met een waterdichte basis. Dit zelfgebouwde vlot is nu echt de trots van de buurman. Zelfverzekerd vaart hij het water op en voorbijgangers blijven bij het hek staan om hem te zien vissen op zijn unieke vaartuig.
