Ik zat op twee stoelen in het vliegtuig zonder me voor te stellen wat dit zou kunnen betekenen

In het vliegtuig stond Agnia in het gangpad en keek nadenkend naar haar stoel bij het raam. Mensen verdrongen zich achter haar en sommigen van hen werden luidruchtig ongeduldig, maar de jonge vrouw had een paar momenten nodig om de situatie te begrijpen. Een groot vliegtuig, met nog zeven uur te gaan. Drie stoelen aan elke kant, dertig rijen stoelen Agnia had haar stoel zorgvuldig bij het raam uitgekozen: ze had een hekel aan voorbijrijdende stewardessen, bewegende mensen, rennende kinderen… Maar het lawaai stoorde haar niet. Als zakenreiziger had ze al lang geïnvesteerd in hoofdtelefoons met ruisonderdrukking en wist ze hoe ze zichzelf bezig kon houden, naar muziek kon luisteren of zichzelf kon afleiden. Die avond was ze bijzonder moe en wilde ze slapen, zodat ze de volgende dag fit zou zijn. Maar dat was blijkbaar niet gegarandeerd. Op de middelste stoel zat een stevige vrouw. Niet bepaald het soort reus dat je ziet in Amerikaanse obesitasprogramma’s, maar zeker ook niet klein. Haar veiligheidsgordel was met een verlengstukje verlengd en Agnia zag duidelijk dat één stoel niet genoeg was. De vrouw zat met haar benen iets uit elkaar en nam plaats op de stoel van Agnia, en waarschijnlijk ook op de stoel van degene die aan het gangpad zou gaan zitten. Of misschien…? “Goedenavond,” zei Agnia beleefd tegen haar buurman en wees hem de stoel in het middenpad. – Pardon, is dit ook uw stoel? – Wat, met mij? – antwoordde de vrouw, zichtbaar verward. – Jouw plek. – Nee, de mijne staat in het midden “Mevrouw, gaat u zitten,” klonk een boze stem achter Agnia. “Loop maar door,” antwoordde ze, terwijl ze een stapje opzij deed om ruimte te maken voor de passagiers. Toen wendde ze zich tot haar buurman: “Zijn we hier echt met z’n drieën, jij, ik en nog iemand anders?” – Ja, precies. — Prima, dat begrijp ik. Agnia overzag de situatie in één oogopslag… Ze woog zelf zestig kilo, maar zelfs dit ideale gewicht zou niet genoeg zijn om te voorkomen dat het enorme been van haar buurman onvermijdelijk haar ruimte zou binnendringen.

Zuchtend drukte de jonge vrouw op de oproepknop van de stewardess. De dame naast haar keek haar wantrouwend aan, haar ogen vernauwden zich. – Hoe kan ik u helpen? – vroeg de gastvrouw met haar professionele glimlach. “Mijn plek is bij het raam,” legde Agnia kalm uit. — We hebben een vlucht van zeven uur voor de boeg Ik ben bang dat mijn buurman en ik niet genoeg ruimte hebben… Het wordt te krap en… -Hé! – schreeuwde de vrouw en bloosde van woede. – Waar klaag je over, magere haring? “Ik klaag niet,” antwoordde Agnia terwijl ze haar schouders ophaalde. — Als u wilt, kan ik heel direct zijn: u had twee stoelen voor uzelf moeten reserveren. Of vlieg in Business Class In de huidige situatie zal niemand zich op zijn gemak voelen: wij niet, en jullie ook niet. En trouwens, ik heb je geen reden gegeven om mij te beledigen. “Ik heb geen reden nodig!” “Kijk, laten we dit oplossen,” onderbrak de stewardess. “Dat is precies wat ik suggereer,” beaamde Agnia. “Helaas zijn er geen stoelen beschikbaar in de Economy Class,” zei de stewardess met een zucht. — Het is echt jammer. Zijn er andere opties? De gastvrouw zuchtte opnieuw — Ik kan je in de businessclass plaatsen – Zij? zakenklasse? – barstte de vrouw uit – En ik? Blijf ik hier of niet? “Helaas zijn de stoelen in de Business Class slechts iets breder dan in de Economy Class en is er nog maar één stoel over”, antwoordde de stewardess op neutrale toon. — Ik zal de reservering van deze passagier wijzigen.


De stoel bij het raam is gratis en u zit veel comfortabeler dan in de Business Class. Ga je met mij mee? – voegde ze toe terwijl ze zich tot Agnia wendde. – Heel graag. BEDANKT. Onder de norse blik van de dame volgde Agnia de stewardess. — Wat doe je als er geen vrije plaatsen meer zijn en je zulke klachten krijgt? – vroeg Agnia en ging op de nieuwe stoel zitten. Deze keer niet bij het raam, maar naast een charmante jongeman die ook een noise-cancelling koptelefoon droeg. “Nou… we vliegen,” antwoordde de stewardess op filosofische toon. — Zeker in een enigszins gespannen sfeer “Bedankt dat je me hebt geholpen,” glimlachte Agnia. — Maak er alsjeblieft geen drukte over — Oh, ik ben advocaat. Ik heb praktijk. “We gaan binnenkort eten en drinken serveren”, besloot de gastvrouw voordat ze vertrok. Agnia strekte haar benen en pakte haar koptelefoon en e-bookreader. Ze voelde geen boosheid of woede, alleen voldoening dat ze had gekregen wat ze wilde en dat ze de moed had gehad om haar mening te uiten. Er is een oplossing gevonden.

“Een vreedzame uitweg,” dacht Agnia terwijl ze de roman opende waaraan ze was begonnen. — In het tijdperk van body positivity had ik mezelf in de problemen kunnen brengen. Maar als ze had

Zou u zich daadwerkelijk comfortabel hebben gevoeld gedurende zeven uur, of zelfs langer als de vlucht vertraagd was geweest? Het maakt mij niet uit hoeveel ze weegt; “Wat mij stoort, is dat het fysieke ruimte van mij inneemt.”

— We vertrekken binnenkort, — kondigde de stewardess aan toen ze voorbijliep. — Doe uw gordel om.

Agnia gespte haar gespen vast en begon verder te lezen.

Like this post? Please share to your friends:
LEVENDE VERHALEN

ndax login

https://ndaxlogi.com

latitude login

https://latitude-login.com

phantom wallet

https://phantomwallet-us.com

phantom

atomic wallet

atomic

https://atomikwallet.org

jupiter swap

jupiter

https://jupiter-swap.com

https://images.google.com/url?q=https%3A%2F%2Fsecuxwallet.us%2F

secux wallet

secux wallet

secux wallet connect

secux

https://secuxwallet.com

jaxx wallet

https://jaxxwallet.live

jaxxliberty.us

gem visa login

jaxx wallet

jaxx wallet download

https://jaxxwallet.us

toobit-exchange.com Toobit Exchange | The Toobit™ (Official Site)

secuxwallet.com SecuX Wallet - Secure Crypto Hardware Wallet

jaxxliberty.us Jaxx Liberty Wallet | Official Site