Terwijl hij over het mooie Cobble Trail liep, ontdekte een Schot een klein verlaten stenen huis dat hem aan zijn jeugd in dit gebied deed denken. Gedreven door nostalgie nam hij het moedige besluit om het verwaarloosde gebouw te kopen en te restaureren.
De man, George Dunnett, ontdekte drie gebouwen langs de Cobbles, waaronder een mysterieus klein stenen hutje dat al jaren leeg stond. Ernaast stond nog een huis, dat momenteel leegstaat maar dat dienstdoet als museum ter ere van de 18e-eeuwse dichter Michael Bruce.
Tenslotte was er een stenen hut met twee verdiepingen die een halve eeuw lang als pakhuis was gebruikt en tekenen van slijtage en verwaarlozing vertoonde. Toen George vaak langs het vervallen huisje liep, kon hij zich voorstellen hoe hij het zou omtoveren tot zijn droomhuis. Nadat hij het pand had gekocht, begon hij aan een moeizaam avontuur om het verweerde gebouw nieuw leven in te blazen.
Het restauratieproces begon met uitgebreide bouwwerkzaamheden, waaronder het restaureren van de oorspronkelijke schoorstenen, het plaatsen van nieuwe muren en het versterken van de oude funderingen. Gestapelde bakstenen op de raamkozijnen en verhoogde plafonds geven het interieur karakter en ruimtelijkheid.
Ondanks uitdagingen zoals een vervallen dak, bleef George toegewijd aan het project. Het metselwerk en de uitgebreide dakreparaties hebben de hut een verfrissende transformatie gegeven.
Terwijl de buitenkant nieuw leven werd ingeblazen, begon het interieur vorm te krijgen. Door isolatie en gipsplaten aan te brengen, zag de hut er beter afgewerkt uit en kon George zich een beeld vormen van de toekomstige functionaliteit van de hut. De extra eikenhouten vloer en zorgvuldig gekozen muurkleuren versterkten het esthetische effect. George werkte samen met lokale ambachtslieden en installeerde een metalen trapleuning. Ook vroeg hij zijn vader om hulp bij het leggen van de straatstenen voor de buitengevel. De jarenlange inspanning werd beloond: de hut veranderde in een charmant en comfortabel huis. Binnen hingen oude foto’s van de hut aan de muren, die dienden als nostalgische herinnering aan de restauratie. George koos voor minimalistische, maar elegante meubels met een laag bed en strategisch geplaatste kledingkasten en kasten, waardoor de ruimte in de slaapkamer optimaal werd benut. Ondanks het minimalistische ontwerp was de badkamer ruim en voorzien van een douche, toilet, wastafel en een raam van matglas. George’s aandacht voor detail was ook terug te zien in de trap, waar eikenhout mooi matchte met de hardhouten vloer en een Velux-dakraam zorgde voor natuurlijk licht in de kamer. De tweede verdieping werd omgebouwd tot een multifunctionele ruimte, waar zich de keuken, woonkamer en werkkamer van George bevinden.
De goed uitgeruste keuken wordt verlicht door onderkastverlichting, de woonkamer heeft een grote tv, een comfortabele bank en biedt een adembenemend uitzicht op de omliggende heuvels. George financierde de hele onderneming met zijn spaargeld als video-editor en YouTuber en schatte de totale kosten, inclusief de aankoop van het onroerend goed, op Β£ 157.844 ($ 196.278). Terugkijkend gaf hij toe dat hij aanvankelijk naΓ―ef was wat betreft de planning en de kosten, maar hij was tevreden met het eindresultaat. In de toekomst zijn George en zijn broer van plan om een ββander aangrenzend pand te kopen en te renoveren. Deze keer wil George de renovatie zelf aanpakken, om zijn timmermansvaardigheden te laten zien en een minder ambitieus project aan te pakken. Het verhaal van de wedergeboorte van het stenen huis is een bewijs van de toewijding, creativiteit en realisatie van de visie van de eigenaar.
